- dziadować
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldedziadowacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}dziadować{{/stl_39}}{{stl_41}} (uję) (żebrać){{/stl_41}}{{stl_7}} betteln{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
dziadować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dziadowaćduję, dziadowaćduje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć w biedzie; biedować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez całe studia dziadował w akademiku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziadować — ndk IV, dziadowaćduję, dziadowaćdujesz, dziadowaćduj, dziadowaćował 1. «żyć jak dziad, w biedzie, niedostatku; biedować» Dziadował całe życie, nigdy nic nie mając. 2. rzad. «żebrać» … Słownik języka polskiego
dziadowanie — n I rzecz. od dziadować … Słownik języka polskiego